Job 14
1انسان چقدر ناتوان است. عمرش كوتاه و پر از زحمت است. 2مثل گل، لحظهای میشكفد و زود پژمرده میشود و همچون سايهٔ ابری كه در حركت است به سرعت ناپديد میگردد. 3ای خدا، آيا با انسانهای ضعيف بايستی اينچنين سختگيری كنی و از آنها بخواهی تا حساب پس دهند؟ 4چطور انتظار داری از يک چيز كثيف چيز پاكی بيرون آيد؟ 5روزهای عمر او را از پيش تعيين كردهای و او قادر نيست آن را تغيير دهد. 6پس نگاه غضبآلود خود را از وی برگردان و او را به حال خود بگذار تا پيش از آنكه بميرد چند صباحی در آرامش زندگی كند. 7برای درخت اميدی هست، چون اگر بريده شود باز سبز میشود و شاخههای تر و تازه میروياند. 8 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse ايوب 14:9.
9 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses ايوب 14:8-9.
اگر ريشههايش در زمين فرسوده شود و كندهاش بپوسد، باز مانند نهال تازه نشاندهای به مجرد رسيدن آب از نو جوانه زده، شكوفه میآورد. 10ولی وقتی انسان میميرد، فاسد میشود و اثری از او باقی نمیماند. 11 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse ايوب 14:12.
12 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses ايوب 14:11-12.
همانطور كه آب درياچه بخار میگردد و آب رودخانه در خشكسالی ناپديد میشود، همچنان انسان برای هميشه بخواب میرود و تا نيست شدن آسمانها ديگر برنمیخيزد و كسی او را بيدار نمیكند. 13ای كاش مرا تا زمانی كه خشمگين هستی در كنار مردگان پنهان میكردی و پس از آن دوباره به ياد میآوردی. 14وقتی انسان بميرد، آيا دوباره زنده میشود؟ من در تمام روزهای سخت زندگی در انتظار مرگ و خلاصی خود خواهم بود. 15آنگاه تو مرا صدا خواهی كرد و من جواب خواهم داد؛ و تو مشتاق اين مخلوق خود خواهی شد. 16مواظب قدمهايم خواهی بود و گناهانم را از نظر دور خواهی داشت. 17تو خطاهای مرا خواهی پوشاند و گناهانم را پاک خواهی نمود. 18 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse ايوب 14:19.
19 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses ايوب 14:18-19.
كوهها فرسوده و ناپديد میشوند. آب، سنگها را خرد میكند و به صورت شن در میآورند. سيلابها خاک زمين را میشويد و با خود میبرد. اميد انسان را باطل میسازی. 20او را از توان میاندازی و پير و فرتوت به كام مرگ میفرستی. 21اگر پسرانش به عزت و افتخار برسند او از آنها اطلاع نخواهد داشت و اگر به ذلت و خواری بيفتند از آن نيز بیخبر خواهد بود. 22نصيب انسان فقط اندوه و درد است.
Copyright information for
PesPCB